Ο Λογος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Μερος 4

Σχεδόν μία δεκαετία πριν, ίδρυσα ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που ονομάστηκε “Heal the World” (“θεραπεύστε τον κόσμο”). Ο τίτλος ήταν κάτι που ένιωθα μέσα μου. Δεν γνώριζα όμως, αυτό που ο Shmuley μου τόνισε αργότερα, ότι αυτές οι λέξεις αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της προφητείας της Παλαιάς Διαθήκης. Αναρωτιέστε λοιπόν αν πίστευω πραγματικά ότι μπορούμε να θεραπέυσουμε αυτόν τον κόσμο, που σαρώνεται από πολέμους και γενοκτονίες, ακόμη και σήμερα;

Αν ακόμη πιστεύω ότι μπορούμε να γιατρέψουμε τα παιδιά μας, τα παιδιά που πάνε στα σχολεία τους με όπλα και με μίσος και πυροβολούν τους συμμαθητές τους, όπως έγινε στο λύκειο του Columbine; Ή τα παιδιά που μπορούν να χτυπήσουν μέχρι θανάτου ένα ανίσχυρο νήπιο, σαν την τραγική ιστορία του Jamie Bulger; Φυσικά και το πιστεύω, αλλιώς δε θα ήμουν εδώ απόψε.

Αλλά όλα αρχίζουν με την συγχώρεση, γιατί για να γιατρέψουμε τον κόσμο, πρέπει πρώτα να γιατρέψουμε τους εαυτούς μας. Και για να γιατρέψουμε τα παιδιά, πρέπει πρώτα να γιατρέψουμε το παιδί μέσα μας, ο καθένας ξεχωριστά από εμάς. Ως ενήλικος και ως γονιός, συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να ξαναγίνω ολοκληρωμένος άνθρωπος, ούτε γονιός ικανός να παρέχω την άνευ όρων αγάπη, αν δεν αποτινάξω τα φαντάσματα της δικής μου παιδικής ηλικίας.

Και αυτό ζητάω από όλους μας να κάνουμε απόψε. Τηρήστε την πέμπτη από τις Δέκα Εντολές. Τιμήστε τους γονείς σας με το να μην τους κρίνετε. Δώστε τους το ελαφρυντικό της αμφιβολίας.

Γι αυτό θέλω να συγχωρέσω τον πατέρα μου και να σταματήσω να τον κρίνω. Θέλω να συγχωρέσω τον πατέρα μου, γιατί θέλω έναν πατέρα, και αυτός είναι ο μόνος που έχω. Θέλω τα βάρη του παρελθόντος να φύγουν από τους ώμους μου και θέλω να είμαι ελεύθερος να προχωρήσω σε μία νέα σχέση με τον πατέρα μου, για όλη την υπόλοιπη ζωή μου, ανεμπόδιστη από τους δαίμονες του ποαρελθόντος.

Σε ένα κόσμο γεμάτο μίσος, πρέπει ακόμα να τολμάμε να ελπίζουμε. Σε έναν κόσμο γεμάτο θυμό, πρέπει ακόμη να τολμάμε να δείχνουμε συμπόνοια. Σε έναν κόσμο γεμάτο απόγνωση, πρέπει ακόμη να τολμάμε να ονειρευόμαστε. Και σε ένα κόσμο γεμάτο δυσπιστία, πρέπει ακόμα να τολμάμε να πιστεύουμε.

Από όλους εσάς εδώ απόψε που νιώθετε ότι σας έχουν απογοητεύσει οι γονείς σας, σας ζητώ να διώξετε μακριά την απογοήτευσή σας. Από όλους εσας εδώ απόψε που νιώθετε ότι εξαπατηθήκατε από τον πατέρα και τη μητέρα σας, σας καλώ να μην εξαπατάτε άλλο τον ίδιο σας τον εαυτό. Και από όλους εσάς που θέλετε να απομακρύνετε τους γονείς σας, σας ζητώ να τους απλώσετε το χέρι. Ζητώ από εσάς. ζητώ από τον εαυτό μου, να δώσουμε στους γονείς μας το δώρο της ανιδιοτελούς αγάπης, έτσι ώστε να μάθουν κι αυτοί από εμάς, τα παιδιά τους, πως να αγαπούν. Έτσι ώστε η αγάπη να αποκατασταθεί επιτέλους σε έναν δυστυχισμένο και μοναχικό κόσμο.

Ο Shmuley κάποτε μου ανέφερε μία αρχαία Βιβλική Προφητεία που λέει ότι ένας νέος κόσμος και μία νέα αποχή θα χαράξει, όταν “οι καρδιές των γονιών θα αποκατασταθούν από τις καρδιές των παιδιών τους.” Φίλοι μου, εμείς είμαστε ο κόσμος, εμείς είμαστε αυτά τα παιδιά.

Ο Μαχάτμα Γκάντι είχε πει: “Οι αδύναμοι δεν μπορούν ποτέ να συγχωρήσουν. Η συγχώρεση είναι γνώρισμα των δυνατών.” Απόψε, να είστε δυνατοί. Και πέρα από το να είστε δυνατοί, ανταποκριθείτε στη μεγαλύτερη πρόκληση – να αποκαταστήσετε αυτό το σπασμένο δεσμό. Πρέπει όλοι να υπερνικήσουμε οποιεσδήποτε βαρύτατες επιπτώσεις μπορεί να είχε η παιδική μας ηλικία στη ζωή μας και σύμφωνα και με τον Τζέσι Τζάκσον, να συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλο, να εξιλεώθούμε και να προχωρήσουμε.

Αυτό το κάλεσμα για συγχώρεση μπορεί να μην καταλήξει σε τηλεοπτικές συγκινητικές στιγμές σε όλον τον κόσμο, με χιλιάδες παιδιών να τα ξαναβρίσκουν με τους γονείς τους, αλλά τουλάχιστον θα είναι μία αρχή, και το αποτέλεσμα θα είναι να είμαστε εμείς οι ίδιοι πολύ πιο ευτυχισμένοι.

Έτσι λοιπόν, κυρίες και κύριοι, κλείνω τον λόγο μου απόψε με πίστη, χαρά και ενθουσιασμό

Από σήμερα και στο εξής, ας ακουστεί ένα καινούριο τραγούδι.
Αυτό το νέο τραγούδι ας είναι ο ήχος παιδιών που γελάνε.
Αυτό το νέο τραγούδι ας είναι ο ήχος παιδιών που παίζουν.
Αυτό το νέο τραγούδι ας είναι ο ήχος παιδιών που τραγουδούν.
Και αυτό το νέο τραγούδι ας είναι ο ήχος των γονιών που ακούνε.

Ενωμένοι, ας δημιουργήσουμε μία μουσική συμφωνία από καρδιές, που μένουν έκπληκτες μπροστά στο θαύμα των παιδιών μας και απολαμβάνουν τη θαλπωρή της ομορφιάς της αγάπης.

Ας γιατρέψουμε τον κόσμο και ας ξεριζώσουμε τον πόνο του.

Και ας δημιουργήσουμε όλοι μαζί αυτήν την υπέροχη μουσική.

Ο Θεός να σας ευλογει, και σας αγαπώ.