Tags

, , , , , , , ,

 

Το επιστημονικό περιοδικό Journal of Pan African Studies (JPAS) αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος στον Michael Jackson, θεωρώντας τον ιδιοφυή καλλιτέχνη, πολιτιστικό φαινόμενο, διανοούμενο και ανθρωπιστή που χρήζει και αξίζει επιστημονικής έρευνας και ανάλυσης.

Η αρχή έγινε σε αυτό το περιοδικό με κάποιους από τους επιφανέστερους επιστήμονες να αναλύουν το φαινόμενο Michael Jackson.

Ακολουθεί η εισαγωγή του περιοδικού όπου παρατίθενται και περιλήψεις των άρθρων. Το τεύχος κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2009.

Πηγή: MJ: The Man In The Mirror Analyzed

Μετάφραση: Maria Kelanti

Καλωσήρθατε στο ειδικό τεύχος του περιοδικού μας για τον Michael Joseph Jackson (1958-2009). Ο Michael Jackson είναι ένας από τους πιο ευρέως αγαπητούς διασκεδαστές και ένας από τους καλλιτέχνες με την μεγαλύτερη και βαθύτερη επιρροή. Αφήνει ένα ανεξίτηλο σημάδι στη ποπ μουσική και κουλτούρα.

Πέντε από τους σόλο δίσκους του Jackson – “Off the Wall,” “Thriller,” “Bad,” “Dangerous” and “HIStory,” όλοι με την δισκογραφική εταιρεία Epic Records – βρίσκονται ανάμεσα στους δίσκους με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών ενώ το “Thriller” διακρίθηκε ως το ο δίσκος με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως στην ιστορία της δισκογραφίας με πωλήσεις που ξεπερνάνε τα 70 εκατομμύρια. Επιπλέον, σινγκλ από το “Thriller” έχουν πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια παγκοσμίως, κάτι που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ όλων των εποχών.

Κατά τη διάρκεια της εξαιρετικής καριέρας του, ο Michael Jackson υπολογίζεται ότι πούλησε 750 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, είχε 13 Νο 1 σινγκλ κι έγινε ένας από τους λιγοστούς καλλιτέχνες που εισήχθηκε δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame.

Το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες αναγνώρισε τον Jackson ως τον πιο Επιτυχημένο Καλλιτέχνη όλων των εποχών και το “Thriller” ως το δίσκο με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως. Ο Jackson κέρδισε 13 βραβεία Γκράμμι και πήρε το βραβείο του Καλλιτέχνη του Αιώνα από τα American Music Awards.

Ο Michael Jackson ξεκίνησε την πορεία του στη μουσική βιομηχανία στην ηλικία των 11 μαζί με τα αδέλφια του ως μέλος του συγκροτήματος Jackson 5. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όρισε την καλλιτεχνική μορφή των μουσικών βίντεο δημιουργώντας καινοτόμα βίντεο όπως τα “Billie Jean,” “Beat It” και το επικό “Thriller.” Ο ήχος, το στυλ και οι χορευτικές κινήσεις του Jackson, ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές των ποπ, σόουλ, R&B και χιπ-χοπ καλλιτεχνών (http://www.michaeljackson.com/: accessed November 7, 2009).

Στόχος αυτής της έκδοσης είναι να καταδείξει ότι η ζωή και το έργο του Michael Jackson (MJ) είναι άξιο σοβαρής και ενδελεχούς επιστημονικής μελέτης και ότι εκτός από τη δουλειά που έγινε σε αυτό το τεύχος, κρίνεται απαραίτητη περισσότερη έρευνα για τις επιμέρους πληροφορίες της ξεχωριστής προσφοράς του στην ανθρωπότητα.

Αρχικά, παραθέτουμε την πρώτη δημόσια διάλεξη του Michael Jackson που έγινε τον Μάρτιο του 2001 στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στην οποία έδωσα τον τίτλο “Αγάπη: Η πολυτιμότερη κληρονομιά της ανθρώπινης οικογένειας”. Εκεί ανάμεσα σε άλλους βαθείς στοχασμούς αναφέρει

“Η ανθρώπινη γνώση δεν αποτελείται μόνο από βιβλιοθήκες με περγαμηνές και μελάνι. Εμπεριέχει ακόμη και τους τόμους της γνώσης που γράφτηκαν στην ανθρώπινη καρδιά, λαξεύτηκαν στην ανθρώπινη ψυχή και χαράχθηκαν ανεξίτηλα στην πνευματική υπόσταση του ανθρώπου.”

, διακηρύσσοντας στη συνέχεια την ανησυχία του για τον πλανήτη και όλα τα ζωντανά πλάσματα.

Στη συνέχεια, η Susan Hidalgo and και ο Robert G. Weiner από το Πανεπιστήμιο του Texas Tech παρουσιάζουν ένα βιβλιογραφικό οδηγό για τον MJ στην λόγια λογοτεχνία αναφορικά με το εύρος της επιρροής του Jackson. Έτσι δίνουν στους λόγιους τη βάση για να ξεκινήσουν να ερευνούν τον κόσμο του Βασιλιά της Ποπ στην ακαδημαϊκή λογοτεχνία.

Ο Julian Vigo από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ προχωρά σε μία κριτική ανάλυση της μελέτης της Margo Jefferson (Για τον Michael Jackson. New York: Pantheon Books, 2006) σχετικά με τον Michael Jackson και καταλήγει στο ότι

η θεώρηση του σώματος του Jackson, προχωρά πέρα από το χορό και προσεγγίζει το πεδίο της σωματικής αλλαγής, η οποία περιλαμβάνει ένα θόλωμα των ορίων ανάμεσα σε θηλυκό και αρσενικό, ανάμεσα σε μαύρο και λευκό, ανάμεσα στο ανθρώπινο και το ζωικό. Αυτός ο MJ δεν είχε φύλο καθώς ερμήνευε τους ρόλους τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Η σεξουαλικότητά του παρουσιαζόταν πότε ως μη υπάρχουσα και πότε ως υπερδραστήρια, και όλα αυτά εν μέσω της σκανδαλολογίας ότι ήταν εντελώς ασεξουαλικός

.(***)

Ο Firpo W. Carr μας πληροφορεί ότι ο MJ αντλούσε από ένα ατελείωτο ποτάμι συνειδητότητας, του οποίου το κύριο ρεύμα ήταν η αγάπη.

Ο Michael Jackson ήταν πολιτικά αχρωμάτιστος, θεωρούσε τον εαυτό του ένα θεοκρατικό άνθρωπο που ήταν υπέρμαχος του Βασιλείου του Θεού. Ο Michael Jackson ήταν επίσης ένας υπερήφανος μαύρος και αν κανείς επισκεπτόταν τα σπίτια των μελών της οικογένειάς του, θα έμενε έκπληκτος με το Αφρικάνικο στοιχείο που υπάρχει εκεί κι έτσι εξηγείται το πως η εκτίμησή του για την Αφρικανική κουλτούρα – όπου βρίσκονται οι ρίζες του MJ – χαράσσεται βαθιά μέσα στην ψυχή του.

Κάτι επίσης σημαντικό είναι ότι, ο Jackson είχε μία προσωπική βιβλιοθήκη που περιείχε πάνω από ένα εκατομμύριο βιβλία, και καθώς γύριζε τον κόσμο με τις περιοδείες του, επισκεπτόταν παλαιά βιβλιοπωλεία και σχεδόν άδειαζε το εμπόρευμά τους από σπάνια βιβλία ή εκδόσεις που πλέον είχαν εξαντληθεί και δεν κυκλοφορούσαν.

Στη συνέχεια, ο ανεξάρτητος ερευνητής και καθηγητής μερικής απασχόλησης Konrad Sidney Bayer καταγράφει τα δημοφιλή μουσικά ρεύματα από τα οποία ο MJ άντλησε στοιχεία για να απευθυνθεί δε διαφορετικές ομάδες και να εκφράσει μία ποικιλία στα μουσικά γούστα.

Ο Matthew Delmont από το Κολέγιο του Scripps στην Καλιφόρνια εξετάζει την πρώτη φάση της τηλεοπτικής καριέρας του Michael Jackson μελετώντας το τηλεοπτικό ντεπούτο των Jackson 5 το 1969 στα καλλιστεία για την Μαύρη Μις Αμερική και τις πρώτες εμφανίσεις τους που μεταδόθηκαν σε εθνικό δίκτυο στο Hollywood Palace και στο Ed Sullivan Show.

Επιπλέον, ο Richard M. Breaux από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο “Fort Collins” ερευνά τη συνεργασία της δισκογραφικής εταιρείας Motown Productions και της Rankin/Bass Productions Incorporated για να φέρουν το καρτούν “Jackson 5ive” στο πρωινό πρόγραμμα του Σαββάτου του καναλιού ABC (American Broadcasting Company). Επίσης μελετά την θέση του Jackson 5 καρτούν στην ιστορία των μαύρων χαρακτήρων σε κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Ο Darryl Scriven από το Πανεπιστήμιο του Tuskegee ισχυρίζεται ότι η διάκριση των φυλών στα Αμερικανικά συμφραζόμενα λειτουργεί κυρίως ως μία πλασματική πολιτική τακτική, η οποία έχει

πολλές ψυχολογικές και κοινωνιολογικές επιπτώσεις που βγήκαν στο προσκήνιο στην παθολογία της εμφάνισης του Michael Jackson όπως και η διπολική εμμονή των Αμερικάνων με την ακαθόριστη φυλετικά έκφρασή του

.

Και τέλος, ο Καθηγητής Gershom Williams ισχυρίζεται ότι το συμπονετικό και στοργικό πνεύμα του Michael Jackson έπεσε θύμα των παρασυνειδησιακών δυνάμεων της ανωτερότητας των λευκών, δυνάμεις που είναι παντοτινά παρούσες και επικίνδυνες παρότι υπήρχε αφθονία θετικών προτύπων και παραδειγμάτων επιτυχίας και μεγαλείου των μαύρων.

Ειλικρινά ευχαριστώ τους προαναφερθέντες συγγραφείς για την συνεισφορά τους σε μία επιστημονική έρευνα της ζωής και του έργου του Michael Jackson, τη στιγμή που ακόμη και μετά θάνατον, η πλήρης ιστορία της ζωής του Βασιλιά της Ποπ δεν είναι πλήρως γνωστή. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια Jackson που μέσω της βιομηχανίας του θεάματος εισήλθαν στην παγκόσμια σφαίρα επιρροών. Και ιδιαίτερα τον Jermaine Jackson ο οποίος δούλεψε με το Ίδρυμα Αφρικανικής Διασποράς (African Diaspora Foundation – http://www.theadf.com/) ως πρέσβης ειρήνης, στα πλαίσια του οποίου επισκέφτηκε τα Ηνωμένα Έθνη (Νέα Υόρκη) και τη Νιγηρία τον Δεκέμβριο του 2003 (Εγώ ο ίδιος είμαι πρώτος αντιπρόεδρος του ιδρύματος).

Τέλος ευχαριστώ όλους εσάς που διαβάζετε το JPAS. Έχουμε ήδη φτάσει σε πενταψήφιο αριθμό επισκεπτών, και είμαι σίγουρος ότι τα νούμερα θα αυξηθούν στο μέλλον χάρη στην υποστήριξή σας.

Ειρήνη και ευλογίες,

Itibari M. Zulu
Εκδότης

‎*** ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Ο συγγραφέας Julian Vigo αναφέρεται σε ένα παλαιότερο άρθρο που υποστήριζε ότι ο Michael ήταν ασεξουαλικός και στην ουσία το αντιστρέφει λέγοντας ότι όλα αυτά ήταν οι ρόλοι που ενσάρκωνε πάνω στη σκηνή αλλά και αυτό που ήθελε να περάσει με τη ζωή του στον κόσμο. Δηλαδή

με το ίδιο του το σώμα κατέρριπτε κάθε διαχωρισμό, έλεγε ότι δεν ήταν ούτε μαύρος ούτε λευκός αλλά ουσιαστικά ήταν και τα δύο, ήταν και άντρας και γυναίκα γιατί η ψυχή δεν έχει φύλο και αυτό κατάφερνε ως καλλιτέχνης: να ενώνει στο ίδιο σώμα όλα αυτά τα στοιχεία που είναι διαφορετικά στον κόσμο μας. Αυτό δηλαδή που οι άλλοι το κάνουν διαχωρισμό σε αυτόν ήταν η ένωση. Για αυτό και περνούσε από έναν άντρα που ξεχειλίζει σεξουαλικότητα σε ένα παιδί που είναι απόλυτα αθώο και δεν εκπέμπει κάτι σεξουαλικό.

Κι ενώ τα ΜΜΕ μετέτρεπαν όλο αυτό σε κουτσομπολιά και φήμες, ο ίδιος χρησιμοποιούσε το σώμα και τους συμβολισμούς για να δείχνει πως όλοι τελικά είμαστε το ίδιο και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά δεν έχουν σημασία, όλα ενώνονται στην ψυχή που είναι η ουσία της ύπαρξης και που είναι ίδια για όλους. Η ψυχή που μέσα από την τέχνη εξελίσσεται και εξυψώνεται για να ενωθεί με την συλλογική ψυχή, με το σύμπαν…Ο χορός σε “απογυμνώνει” από τα περιττά, από τα εξωτερικά, από τα ανθρώπινα μέχρι να μείνει μόνο η ουσία. Όπως έλεγε και ο ίδιος στο Dancing the Dream “I keep on dancing and dancing…and dancing, until there is only…the Dance.” (συνεχίζω να χορεύω και να χορεύω….και να χορεύω, μέχρι που το μόνο που υπάρχει είναι ο Χορός.)

Ο Μάικλ έγραψε χαρακτηριστικά στο Dancing the Dream:
“Ἀκόμα και αν δεν έχεις γράψει ποτέ ένα τραγούδι, η ζωή σου η ίδια είναι ένα!”

Μέσα από όλους τους τρόπους που μπορεί επάξια να θυμάται κανείς τον Μαικλ Τζακσον είναι ότι ήταν μία ιδιοφυία της τέχνης του 20ου αιώνα στην κορυφή της λίστας.